Zelfs de zwaarste misdadigers hebben recht op menswaardige leefomstandigheden. In de Basiswet is bepaald in welke gevangenis
een gedetineerde zijn straf moet uitzitten (echter deze artikelen zijn nog niet in uitvoering). De Minister kan gevangenen verplaatsen
(door familiealen omstandigheden of eventueel door collusiegevaar). De straf dient zo georganiseerd te zijn dat een gedetineerde niet kan ontsnappen
en dat hij tijdens zijn opsluiting kan leven. Een individuele opsluiting waarbij een persoon nooit andere mensen ontmoet wordt volgens het Verdrag van de Rechten van de Mens
(VRM) gelijkgesteld met foltering. Vergelding zit in de strafmaat, in de duurt van de sanctie, niet in de manier waarop.
Dit wordt slechts gebruikt als orde en veiligheid in het gedrang komen en meestal tijdelijk.
Hans Claus in Knack 20160427, p.12