Actrice Marijke Pinoy schreef voor Bond zonder Naam een nieuwjaarsbrief aan iemand achter tralies.

Het is een uitnodiging voor mensen buiten en binnen de gevangenis met elkaar te schrijven. Zo ontstaan er sociale verbindingen die belangrijk zijn voor een succesvol herintegratieproces van een gevangene, zegt Bond Zonder Naam.Tegelijk is het contact een meerwaarde voor mensen zoals u en ik.

Dag

Wat kan ik je wensen, behalve dan alles? Ik die niet weet wat het is, al dat wachten achter hoge muren en gesloten deuren, weg van de wereld en al wie en wat dierbaar is.

Ik die niet hoef te weten wat het is om te begrijpen hoe dat moet schuren in je dagen, elke dag opnieuw, hoe dat moet wegen, elke ochtend als de wereld daar weer is.

Ik wens je moed, rivieren vol, om naar binnen en om je heen te kijken, de wil om te blijven dromen, de kracht om beter te leren weten.

Ik wens je zachte sneeuw en zon, kale bomen om naar te kijken, met takken reikend naar een verte, en ook wat herfst, om de k leuren van het licht in dat seizoen.

Ik wens je eerlijke woorden van geliefden en lieve woorden van wie ze ook maar voor je over heeft.