Comité P. wil meer bewaking in politiecel

De cellen zijn te klein , er is geen water of geen toilet en er is weinig toezicht.

Elk jaar plegen 5 á 6 mensen zelfmoord in cellen van een politiecommissariaat - zelfmoorden in de gevangenissen dus niet meegerekend .
Meeestal hangen de slachtoffers zich op en vaak zijn ze "maar "bestuurlijk aangehouden voor lichte feiten , zoals openbare dronkenschap ,druggebruik , overlast of het beledigen van een agent . Als je de omstandigheden kent in veel politiecellen , waar je je behoefte op een potje moet doen , dan is er niet veel nodig om in een donkere bui een wanhoopsdaad te begaan .

Zeker omdat veel mensen die bestuurlijk aangehouden worden geen doorgewinterde criminelen zijn , maar bijvoorbeeld jongeren die één keer over de schreef zijn gegaan onder invloed van alcohol en drugs . Ze zien hun problemen niet meer in perspectief en maken er dan een einde aan .

Het Comité P . dat de politiediensten controleert , is erg scherp voor de tekortkomingen van de amigo's of politiecellen . Al enkele jaren worden de cellen geinspecteerd in de verschillenden politiezones , en keer op keer duiken dezelfde problemen op. De cellen zijn te klein , er is geen water of geen toilet en er is vooral te weinig toezicht .

Als gevolg van de kritiek van Comité P. heeft de regering vorig jaar nieuwe , strengere normen opgelegd , maar die zijn pas verplicht binnen 20 jaar . Dat spreekt boekdelen over de prioriteit die men hieraan geeft .
Zelfs de spiksplinternieuwe cellen van het parket van Brussel voldoen niet aan de normen . Daar is geen stromend water en geen toilet , met als gevolg dat de gedetineerden hun behoefte op de vloer doen .

Comité P. heeft  de voorbije jaren enkele gevallen van zelfmoord in de politiecellen onderzocht . De mensen die een einde maken aan hun leven in de amigo zijn vaak depressief , dronken of stoned . Ze gaan heel creatief te werk : ze scheuren een matras aan repen of gebruiken een t- shirt om zich te verhangen aan een stuk tralie of een buis , soms op maar één meter van de grond .
Rum vijftien jaar na de spraakmakende zelfmoord van topgangster Patrick Haemers lijkt er dus nog niet veel veranderd. In veel politiecellen is er toch al camerabewaking . Maar camera's hebben altijd een dode hoek . En daar maken de mensen gebruik van om een einde aan hun leven te maken . En ondanks de goede wil bij politiekorpsen is er nauwelijks toezicht . In veel gevallen staat één agent in voor het toezicht , maar die is ook belast met het onthaal en de binnenkomende telefoontjes . Meer dan af en toe een blik werpen op het schermpje van de bewakingscamera zit er dan niet in.

Daarom pleit Comité P. voor een verscherpt toezicht . Zeker als de politie vaststelt dat sommige gedetineerden zich neerslachtig of suicidaal gedragen.