Columns Leven Binnen De Muren
INTRO:
Beste lezers,
Ik wil mezelf even introduceren, ik ben een gedetineerde in een gevangenis in Belgie. Binnendemuren heeft mij verzocht anoniem te schrijven, om diverse redenen maar mijn persoonlijke gegevens zijn uiteraard bekend bij Binnendemuren. Zie het best wel als wat moois en betekenisvol zulk een maandelijkse column neer te gaan pennen i.v.m het leven in gevangenschap. 'The real stuff' weliswaar dan. Dit is best ingewikkeld om het geloofwaardig over te brengen. Het huidige kijkcijferstreven op media waar gemiddeld ongeveer 7 á 8 vervolgreportages worden uitgezonden per dag, aangaande het reilen en zeilen bij justitie over gans hun systeem, doen vermoeden dat de kijkers ondertussen zelf al experten zijn geworden hoe men in dit systeem tot rechtvaardiging moet komen! Wat zal dan een detineerde, zoals ik met een strafblad van hier tot ginder, nu met 11 jaar op teller en nog ongeveer 12 te gaan, hier nog wat interesse komen opwekken? ( Laat staan geloofwaardig binnenkomen). Nou, gezien ik in dit desolate landschap weinig meer verliezen kan, wil ik toch proberen met dit column de realiteit, het wel representatief beeld weergeven van gedetineerd zijn, over gans systeem over te brengen. In de hoop toch wel interesse op te wekken dit systeem niet enkel maar verder te laten leven zoals de regie het naar buiten heeft willen brengen van de commercieel georkesteerde T.V makers. Realiteit is toch wel wat anders, neem het van mijn aan!
Bedoeling is, aan de hand van maandelijks bepaalde onderwerpen, jullie duidelijker te maken waar het nu juist wel beter zou kunnen, zonder zomaar wat vertekende beelden weer te geven, zoals nu dus dagelijks te zien is via media. Ook wil ik jullie meer vertellen over het 'gewone' dagelijkse leven binnen de muren. Het is dankzij Binnendemuren dat deze realiteit naar buiten kan komen, zonder regie van de kijkcijferproducenten die geen rekening houden met de mens op zich maar eigen belang prioritair stellen. Uiteraard is alles relatief op dit gebied, waar veel leed, gruwel en pijn zowat de toon aangeven van criminaliteit op zich, altijd wel een negatieve weerklank zal hebben. Geloof mij A.U.B, ik doe hier niets wat verbloemd noch vertekend zou kunnen overkomen, ga zeer zeker gedetineerden niet op een voetstuk trachten te positioneren of ze als slachtoffers van omstandigheden neerzetten, integendeel zelfs, ga ons niet sparen! Niemand zit onschuldig opgesloten, draai of keer het zoals je wil, terecht of onterecht is wat anders, dat moet en zal elke gedetineerde wel beamen als hij/zij oprechtheid hoog in het vaandel dragen zal!!
Op een goed verloop van dit project zou ik hier zeggen om af te sluiten. Het eerste column volgende maand wil ik graag invullen met het thema: Waarom wordt men opgesloten en voor hoe lang? Straf en strafmaat, terecht/onterecht.
Het allerbeste en graag tot de volgende keer!
Hallo daar,
Het werd mij snel duidelijk, na het herlezen van introtekstje, dat ik wat over- enthousiast moet zijn geweest met mijn keuze thema voor 1ste column. “Waarom wordt men opgesloten en voor hoe lang? Straf en strafmaat/terecht of onterecht. Te saai!!!
Ja dus, hier heb ik niet de tijd genomen en meer op het eerste wat in mijn hoofd kwam bij naam van deze rubriek, m.a.w. ‘LEVEN áls kernwoord moeten gaan! ( dat ga ik alsnog doen hoor, ben eigen baas dus).
‘Geleefd’, men kan het beste zo zeggen, spreekt de reeds jaren ervaringsdeskundige, hier te zijn geleefd. Met me zo uit te drukken bedoel ik voornamelijk hoe snel gedetineerden al de te volgen steeds wederkerende dagdagelijkse routines tot zich nemen. En gans hun verblijf hun doen en laten binnen de structuur, in soort van neurotische verklaarbaar eigenaardige gewoonten, die men ook maar blijft herhalen. In de Zoo zie je dat eveneens identiek aan hoe wij alle dagen zelfde bewegingen allerlei meermaals herhalen, en zelfs zo sterk, deze routines een zekerheid te noemen. Alsof je je uurwerk op deze routines zou kunnen afstellen en dus ook gelijk eventjes kluts kwijt raakt als deze of die routine zo uit het niets zonder dat we het wisten komen te veranderen, al was het maar enkele minuten. Zielig niet?
Nou, niet zo dramatisch dan hoe bijvoorbeeld ijsberen zich aan tralies van het hek over en weer te plooien tot vervelens toe, en dit soms van in de morgen tot aan avond! Of varkens die gewoonte kannibalisme eigen maken en elkaar staart afbijten, en in hun veel te kleine leefruimtes waar iedereen elkaar zou durven te pijnigen uit irritatie. Of sportpaarden die gewoonte eigen maken hun voorste boventanden op rand van staldeur vast te klampen en dan enorme happen lucht naar binnen zuigen! Kortom het is pas zielig als je een dergelijk dier moest zijn in één of ander hok of stal.
Nee, bij ons is het niet zo qua zieligheid door eentonigheid en verveling zeer vaak doch, het is in die kweekstallen nou voornamelijk allemaal te doen om het geld. En is men quasi gans die dieren hun verblijf daar absoluut niet alleen maar onverschillig als Knorretje wat depressief is en dan maar voor de afleiding links en rechts staartjes afbijt bij de stalgenoten. Die niet eens ergens kunnen weglopen, doordat het baasje dat ten allen tijden wil vermijden, zodat die lekkere lieve krulstaartjes en knorrepotten alleen maar te hoeven blijven eten aan voerbak die ook gans de tijd nooit leeg zal raken!
Nee hoor, wij worden dan weliswaar geleefd hier, en lijkt het wat erger dan het eigenlijk is, doch hebben hier wel meer ruimte om genoeg te bewegen. Het is ook zo, dat men ons niet zal vetmesten om zo snel mogelijk slachtrijp te zijn, dat doen we wel zelf, dat vetmesten! Ongezond……..We zijn er zich van bewust, wees niet bezorgd! Het vergt wel degelijk flink wat zelfdiscipline zo jaar in, jaar uit routines zowat blindelings blijven herhalen. Loom wordt je ervan, wat maakt dat zin of feit ontbreekt, genoeg beweging op te leggen, maar wel uren aan tafel relax zowat al wat eetbaar is en binnen reikbereik van armen kan opgeschept worden. Dus dat soort van beweging is hier zowat de meest beoefende beweging, om lichaam en geest te onderhouden natuurlijk toch! Gezond blijven is boodschap, lichaam en geest!
Tot een volgende en leuk dat je langsgekomen bent!!
Je bent altijd welgekomen.
IKKE( ook al goed voor ongeveer 110kg).