Gedicht van gedetineerde Turnhout

DE PIJN VAN HIER

Wéér zit ik hier weg te kwijnen,

Op een cel van angst en pijnen.

Gevuld van verdriet en medicijnen.

Elke dag zak ik verder weg hier,

nooit mijn celdeur op een kleine kier.

Alleen de tralies en cipiers,

deze houden mij nog steeds hier.

's Nachts de lampen op mij schijnen,

van "is die nog steeds hier"

Was ik maar ver weg van hier,

zonder pijn of cipier.

 

Tevens wil deze gedetineerde de aandacht vestigen op een facebook pagina waar familie en vrienden kunnen schrijven en lezen.

Facebook.com/ Spnajaard Peter.