Ondanks dat de bevolkingsgroep van gedetineerden, zeker niet tot de meest financieel begunstigden behoort , blijven bovenvermelde praktijken toch maar doorgaan .
Volgens de regel van de wet komt het neer op een strafbaar feit : Misbruik van andermans bijzonder kwetsbare positie door verkoop , verhuur of terechtbeschikkingstelling van goederen met de bedoeling kwetsbare positie door verkoop, verhuur of terbeschikkingstelling van goederen met de bedoeling een abnormaal profijt te realiseren . En hierover zegt Strafwet art.433 decies :
"Met gevangenisstraf van 6 maanden tot 3 jaar en met geldboete van vijfhonderd Euro tot vijfentwintigduizend euro wordt hij die rechtsstreeks of via een tussenpersoon misbruik maakt van de bijzonder kwetsbare positie van een persoon ten gevolge van zijn onwettig of precaire administratieve toestand of zijn precaire sociale toestand , met de bedoeling een abnormaal profijt te realiseren , een roerend goed ,een deel ervan , een onroerend goed ....zodanig dat de betrokken persoon in feite geen andere echte en aanvaardbare keuze heeft dan zich te laten misbruiken . De boete wordt zoveel keer aangepast alls er slachtoffers zijn ".
In elke gevangenis is er wel een interne afdeling (voor het meerendeel bemand door goedkope gedetineerden) die voorziet in wekelijkse kantines (versproducten, snoep,conserven..) winkelwaar ( non-food,sigaretten) , verkoop van elektrische apparatuur (koelkast, t.v), verhuur van t.v toestellen en-abonnementen , verkoop tellefooncredits ...
De kantinelijst is afhankelijk van gevangenis tot gevangenis al dan niet uitgebreid . De producten van de wekelijkse kantine worden veelal aangekocht bij grootwinkelketens . De meeste van deze grootwinkelketens hebben vor hun trouwen klanten kortingen en veeal in diverse maten en soorten . Gezien aan gedetineerden niet de mogelijkheid wordt geboden te kiezen waar hun boodschappen aangekocht worden kunnen gedetineerden als "trouwe klant "worden bestempeld op individueel niveu . Waarschijnlijk zou het voor gedetineerden nog voordeliger zijn als de volumekorting van de winkelketen zou worden doorberekend . Beiden worden niet uitgevoerd met als gevolg dat gedetineerden van de diverse kortingen die aan trouwe en/of grootvolume klanten wordt geboden niet de klant ( gedetineerd) bereiken .
Koelkasten ( in de meeste gevangenissen standaard op cel ) , dvd- en televisietoestellen worden ook door de interne gevangenisdienst aangeboden ( telkens één model aan "standaard "prijs ) Als iemand de gevangenis verlaat mogen deze toestellen niet worden doorverkocht ( of hetzij via interne gevangenisdienst , die dan ,zonder de fiscus hiervan op de hoogte te stellen , op hun beurt weer een winstmarge nemen op de verkoop )
In de maatschppij worden tv-abonnementen, telefoonaansluitingen aangeboden tegen een zeer lage concurrentïele prijzen . In de gevangenis is er geen keuze tussen leveranciers . De maandelijkse kosten voor een tv-aansluiting bedragen ruim 11 Euro .
Normale telefoontarieven ( als de reclames geloofd mogen worden , zijn deze buiten de gevangenis bijna gratis ) bedragen momenteel 0.23Euro/pulseenheid van 50 seconden ( tot voor kort zelfs 0.25Euro /pulseenheid )én voldoen zeker niet aan de Europeze eisen .
Inzage de facturen van aankoop van bovenvermelde artikelen wordt tot op heden niet verleend . Toch heeft de Raad van State in arrestnummer 182.185 de Belgische Staat veroordeeld wegens weigering ter beschikking stellen van de gevraagde informatie .
Citaat uit het arrest 182.185 van de Raad van State : "Door aldus een stilzwijgende weigeringsbeslissing te nemen wordt de verzoekende partij haar grondwettelijk gewaarborgd rehct openbaarheid van bestuursdocumenten ontnomen zonder dat enige verantwoording wordt gegeven , hetgeen volgens de verzoekende partij een schending inhoudt van art.32 van de Grondwet dat eenieder het recht geeft elk bestuursdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen ...weigering tot inzage moet concreet worden verantwoord . "
En voor de volledigheid: GW art.32: "Ieder heeft recht elk bestuurdocument te raadplegen en er een afschrift van te krijgen ".