Justitie blijkt voor ministers telkens weer vergiftigd geschenk

Minister van Justitie moet op Justitie een schier onmogelijke opdracht vervullen.

Zal ze erin slagen de ijsbergen te omzeilen?

Zelf gelooft de minister van wel.

Op één voorwaarde: extra geld.

Brussel | To boldly go where no man has gone before… Dat is de uitdaging die Justitieminister Annemie Turtelboom (Open VLD) te wachten staat. Twee grote werven smeken erom aangepakt te worden: de strafrechtelijke keten (vervolging, berechting en vooral bestraffing, red.) en de modernisering van het gerechtelijk apparaat.

Eerst de strafuitvoering. De recente staking in enkele Waalse gevangenissen is nog maar eens het bewijs dat er dringend iets moet veranderen. ‘We zitten in een vicieuze cirkel van overvolle gevangenissen, rechters die daarom strengere straffen uitspreken, enzovoort. Die cirkel wil ik deze legislatuur doorbreken’, zo maakt Turtelboom zich sterk.

Voorwaarde is wel dat er meer middelen naar justitie vloeien bij de volgende begrotingscontroles. ‘Een herverdeling van de bestaande middelen zal hier niet volstaan’.

800.000 euro heeft de minister, na overleg met het Bestuur der Strafinrichtingen, al veilig gesteld voor het installeren van metaaldetectoren in de gevangenissen.

Het Masterplan Gevangenissen is hyperambitieus, maar loopt niet op elke plaats even vlot. Zo zit in Dendermonde het dossier vast bij de Raad van State, en blokkeren in Sambreville en Leuze problemen van technische aard de vooruitgang.

Enkelbanden

Aan alternatieven wordt gewerkt, traag maar gestaag. Turtelboom heeft onlangs 7 personeelsleden van het Nationaal Centrum voor Elektronisch Toezicht (NCET) vervangen met het oog op een efficiëntere werking, maar het NCET draait nog lang niet naar behoren: momenteel is er geld voor 1.500 enkelbanden, maar amper 1.000 kandidaten raken bediend. Van thuisdetentie is nog helemaal geen sprake.

De relatie met de bonden is ook al niet geweldig. Turtelboom vindt dat de syndicaal afgevaardigden zich in eerste instantie tot de administratie moeten richten en niet altijd tot het kabinet, en dat krenkt hen in hun eer. De administratie zelf is over het algemeen wel te spreken over de minister. ‘Onkelinx en de Clerck deden veel aan aankondigingspolitiek, Turtelboom geeft tenminste het signaal dat het haar menens is. Of ze gaat slagen is een andere zaak.

Daarnaast belooft de minister de langverwachte hervorming van justitie door te voeren om een toegankelijk, snel en modern gerecht te krijgen. Zo staat het ook in het regeerakkoord. Morgen legt ze haar plan voor aan het kernkabinet van de regering. De huidige 27 gerechtelijke arrondissementen wil Turtelboom afslanken tot 12. Die schaalvergroting moet leiden tot een beter beheer van de arrondissementen. Maar om tot een modernere Justitie te komen zal de minister veel goede wil nodig hebben van de magistratuur, die bekend staat als behoorlijk halsstarrig. ‘Ik heb p mijn kabinet een denktank geïnstalleerd met overwegend magistraten, en daar hoor ik toch positieve geluiden over de hervorming’.

De gerechtelijke wereld wacht af met enige scepsis. Volgend op de hervorming zal ook de informatisering van Justitie aangepakt worden, het Monster van Loch Ness voor de opeenvolgende ministers. Dat kan haar partijgenoot Marc Verwilghen beamen, die al tussen 1999 en 2003 zijn tanden erop stuk beet.

BRON: DS 16-4-2012