Veel rechtzaken voor de show

3 INSIDERS GETUIGEN:

 

Advocaat: 1 “Wie de reputatie heeft wordt sowieso geviseerd”

“Wat ik moet denken van raadkamers die beslissen over de voorhechtenis van verdachten? Ach, ik zou er het liefst niet op antwoorden”, zegt advocaat Pol Vandemeulebroucke. “Veel voorzitters doen hun job in eer en geweten, ver weg van het gedoe op straat. Ik stel echter ook vast dat in sommige gevallen de zaken al op voorhand bedisseld zijn. Verdachten die de media beroeren, moeten opletten. Wie veel geld heeft, beticht wordt in een omvangrijk dossier, naam heeft of een reputatie te verdedigen heeft, wordt sowieso geviseerd. In dergelijke gevallen voel je als advocaat dat juridische argumenten over de noodzakelijkheid van de voorhechtenis niet veel effect hebben.”

Vandemeulebroucke stelt vast dat de duur van de voorhechtenis aanzienlijk is verlengd na de zaak Dutoux. “Sommige verdachten worden nu voor hetzelfde misdrijf tot 4 keer langer vastgehouden dan pakweg 20 jaar geleden. Hoe verklaar je dat? Ik vrees dat het te maken heeft met de staruitvoering. Celstraffen onder de 3 jaar worden nu normaal net meer uitgevoerd. Raadkamers hebben bijgevolg de neiging om mensen op voorhand te straffen door het voorarrest te rekken. Het is een pijnlijke vaststelling. Totaal oneerlijk.”

 

Magistraat: “In de cel omdat het volk het wil”

 

“Denk je dat dit de eerste keer was dat de voorzitter van een raadkamer zijn beschikking al klaar had? Ben je echt zo naïef?”, zegt een zeer ervaren magistraat anoniem. “Zoiets gebeurt elke dag, tientallen keren in Vlaanderen. Die raadkamers en al dat gepleit van advocaten, dat is vaak niets eer dan schijn.”

“In sommige gevallen, waarbij de verdachten levensgevaarlijk zijn voor de samenleving – zoals Kim De Gelder, Marc Dutroux of Ronald Janssen – zal er geen haan naar kraaien. Dergelijke mensen blijven gewoon in de cel. Punt aan de lijn.”

“Het wordt kwaadaardig als de misdrijven van een minder gevaarlijke verdachte maatschappelijk gevoelig liggen of als politici er zich mee bemoeien. Als magistraat moet je dan al zeer moedig zijn om tegen het gewoel op te varen en de verdachte vrij te laten op juridische gronden. Die mensen blijven doorgaans in de cel om de publieke opinie te sussen. Zeer oneerlijk, maar zo werkt het wel in dit land.”

 

Advocaat 2: “Gearrangeerd in een stoffig lokaatje”

 

Hans Rieder, de veelbesproken procedurepleiter uit Gent, heeft al lang zijn bekomst van ons gerechtelijk systeem. “Onze wetten en procedureregels zijn goed, maar met de bedienaars ervan loopt het soms grondig fout”, zegt hij. “Ik wil helemaal geen commentaar geven op het ‘geval Belkacem’. Ik ben met vakantie en ik trek het mij niet aan. Maar één ding: onze cultuur van afgunst en gedoe is niet rijp en te klein voor een volwassen rechtspraak. Er moet altijd wel iets gearrangeerd worden in een stoffig lokaaltje. Ik word er misselijk van.’

“Met onafhankelijke en verstandige rechters heb je nooit problemen, maar als magistraten daarvan afwijken en het nodig achten om één of andere heer of dame – uit de politiek, bijvoorbeeld – te dienen, dan is het om zeep. De voorwaarden om iemand in voorlopige hechtenis te houden staan in de wet (gevaar  voor de samenleving, gevaar op recidive, samenspannen met andere verdachten, bewijsmateriaal verduisteren en/of zich onttrekken aan de rechtsgang, red.) Als die niet aanwezig zijn, moet je de verdachte laten gaan, ondanks het gejoel op straat.”

“Het enige wat een rechter nodig heeft om te kunnen oordelen, is zijn verstand. Emoties zijn voor thuis. Ik moet helaas vaststellen dat donkere gevoelens hier en daar de bovenhand halen.”

 

                                                                                              BRON: HLM

                                                                                              14-6-2012